कित्येक वळणांचं,
सरळ - तिरक्या रेघांचं ..
आणि,
अनेक भिन्न श्वासांचं ...
तरीही एकच असतो आपण ...
नेहमीच जवळ ... निदान मनांनी तरी ..
अथवा कसे जगलो असतो?
चकवे देत स्वतःच स्वतःला ..
किती खोल रुजलो असतो?
असुदेत जन्मांतर असंच ..
कृष्णाचं होतंच ना? मीरेसोबत ..
किंवा हृदयाचं जसं असतं .. श्वासांसोबत ...
तेच तर आहे आपल्या दोघांना ...
अजुन एकत्र ठेऊन ... "जन्मांतर"
संतोष (कवितेतला)
No comments:
Post a Comment